Ο Ξενώνας
Ο ξενώνας “Κοκκύμελον” αποτελείται από ένα κτήμα που τα τελευταία χρόνια απέκτησε νέα πνοή και ένα συγκρότημα 3 πετρόκτιστων κτιρίων κατασκευασμένων από ποταμόπετρα και αρμολογημένων με ασβεστοκονίαμα από Καστοριανούς μάστορες.
Το κτίριο ανήκε στον Τοπάτς Αλή, ο οποίος είχε μεγάλη παραγωγή καπνού, απασχολούσε 40 εργάτες και χρησιμοποίησε τα κτίσματα για τις ανάγκες της καλλιέργειας που εκτείνονταν σε όλο το κτήμα μέχρι τους απέναντι λόφους, την εποχή της ευφορίας, που μια οκά καπνός άξιζε μια χρυσή λίρα.
Σήμερα η ιδιοκτήτρια, κα. Ελένη Πετροπούλου, από αγάπη για τα παλιά κτίρια, έχει ανακαινίσει το διώροφο κτίριο στο βόρειο μέρος, διατηρώντας την εξωτερική του όψη, καθώς και τη βασική εσωτερική διαρρύθμιση. Στοιχεία όπως η ξύλινη σκάλα, καθώς και οι σιδεριές στα παράθυρα ανήκουν στην αρχική κατασκευή.
Ο ξενώνας αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της φύσης καθώς δίνει την δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και να συνδυάσουν τη διαμονή τους με μία πληθώρα δραστηριοτήτων στην γύρω περιοχή.
Τα 6 άνετα δωμάτια που διαθέτει είναι κατασκευασμένα από ξύλο και πέτρα και είναι παραδοσιακά διακοσμημένα με έπιπλα της εποχής και χρωματιστά παντζούρια που ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε μια άλλη εποχή.
Ο Τόπος
Στις παρυφές της Ροδόπης και στο σημείο που ο Νέστος, ο μεγάλος ζωοδότης ποταμός ξεχύνεται από τα στενά μονοπάτια των μαιάνδρων του στον κάμπο για να δροσίσει το θρακικό πέλαγος, στέκεται το χωριό μου, Τοξότες (παλιά ονομάσία Οκσιλάρ=Τοξότες).
Απλωμένο σ’ ένα ανάγλυφο από πευκοφυτεμένους λόφους, ελαιώνες, λεύκες , αγριοσυκιές, βάτα και αγριοτριανταφυλλιές, 12 χιλιόμετρα από την πόλη της Ξάνθης, δίπλα στην Εγνατία οδό, 25 χιλιόμετρα από τις παραλίες, με σιδηροδρομικό σταθμό σε ένα κτίριο κόσμημα.
Οι 800 περίπου κάτοικοι, όλοι πρόσφυγες πόντιοι, μικρασιάτες, θρακιώτες, μέτοικοι από τα ερειπωμένα πλέον ορεινά χωριά Ίμερα(Σάλτικλι), Κρωμνικό(Σαρνίτς), Λιβερά(Αντά), Τούζλα.
